De handhaving van de nucleaire taak van de Nederlandse luchtmacht is onderbelicht gebleven in een zitting over de aanschaf van de JSF. Minister Hennis, die werd ondervraagd in de Tweede Kamer op 6 november over de toekomst van de krijgsmacht, ontkende in alle toonaarden dat de keuze voor de JSF verbonden was aan de mogelijkheid om die atoomtaak voort te zetten door de aanschaf van dat vliegtuig. Het debat wordt vandaag in de Kamer voortgezet.
Toch heeft het Amerikaanse ministerie van Defensie daar een wat andere visie op. In 2010 verscheen de publieke versie van het Amerikaanse Nuclear Posture Review, een overheidsdocument waar de omvang, missie en taken van de verschillende delen van de Amerikaanse nucleaire slagkracht worden uiteengezet. De bommen op Volkel (Non-Strategic Nuclear Weapons) maken daar deel van uit. In het hoofdstuk over deze categorie kernwapens staat onverbloemd dat de nucleair/conventionele (dual capable) F-16-aanvalsvliegtuigen worden vervangen door de JSF.
Bovendien wordt daar ook het moderniseringsprogramma van de Volkel-bommen aangekondigd (Life Extension Program) waarvan het bestaan werd bevestigd door minister Timmermans in antwoord op recente vragen van CDA-Kamerlid Knops.
Door de Amerikaanse besluiten werd in feite het nucleaire beleid van de NAVO betreffende de toekomst van de kernbommen in de NAVO-lidstaten vastgelegd. Ze zouden blijven, zoals duidelijk werd toen in 2012 de Deterrence and Defense Posture Review werd vastgesteld op een NAVO-top.
Cruciaal daarin zijn het vasthouden aan de nucleaire taak en de afspraak dat er (anonieme) overeenstemming moet zijn over het al dan niet veranderen van de nucleaire slagkracht. Daarmee werd dus afgesproken dat er geen unilaterale ontwapeningsstappen zouden worden ondernomen.
de Volkskrant