Alexander Dobrovolkskiy heeft helaas gelijk in zijn beschrijving van de verheerlijking van het SS-verleden in Letland (Trouw, 23 april).
In de verslaggeving over de recente geschiedenis van de Baltische staten krijgt het hoofdstuk 1941-45 een uiterst beperkte behandeling. Naast de tienduizenden vrijwilligers voor de Waffen SS dienden er ook duizenden inwoners van de Baltische staten in de Wehrmacht en namen deel aan de fascistische kruistocht in de Sovjet-Unie. In de Koninklijke Militaire Academie in Breda vond ik zelfs jaren geleden een handleiding voor anti-partizanenoorlog, geschreven door een Litouwse officier in dienst van de Wehrmacht. En voor de volledigheid is het van belang dat dezelfde Litouwers die de Wehrmacht in 1941 (misschien om begrijpelijke redenen) als bevrijders verwelkomden, diezelfde dag nog op jodenjacht gingen. Nu de Baltische staten bij de EU komen is het van groot belang dat ze Duitsland volgen in het afrekenen met dat verleden. Dus dat de stilzwijgende goedkeuring van de steun voor fascistisch Duitsland omgezet wordt in kritische reflectie. Ten slotte is dat proces in Nederland, met zijn eigen collaboratie en SS-verleden, ook een paar jaar geleden begonnen.
Trouw