In haar column over de Irak-oorlog (NRC Handelsblad, 4 maart) schrijft Carolien Roelants dat er als gevolg van de invasie in 2003 ’tussen de 100.000 en 200.000 Iraakse burgerdoden’ vielen.
Dat is een schatting die inderdaad vaak wordt aangehaald, want die burgerdoden waren niet officieel geteld. Dat klopt. Maar er zijn wel serieuze wetenschappelijke schattingen gemaakt van dat cijfer, onder andere in twee onderzoeken, gepubliceerd in het vaktijdschrift The Lancet. Ze waren gebaseerd op veldonderzoek uitgevoerd in Irak in 2004 en 2006 waarbij op basis van steekproeven een deel van de bevolking werd ondervraagd over hun gestorven familieleden. Het onderzoek werd opgezet door epidemiologen van de Johns Hopkins universiteit, die op grond van de enquête beneden- en bovengrenzen van het aantal burgerdoden calculeerden. Dat waren in het tweede onderzoek een minimum van 392.000 en een maximum van 942.000, waarbij 655.000 doden het meest waarschijnlijk was. Een derde onderzoek, van Opinion Business Research, kwam op 1 miljoen doden door geweld tot augustus 2007. Een onderzoek van het Iraakse Ministry of Health, gepubliceerd in het New England Journal of Medicine en gebaseerd op een grotere steekproef dan het Lancet-onderzoek, schatte 151.000 doden tussen maart 2003 en juni 2006. Hoewel de gebruikte methoden en de omvang van de steekproeven in de verschillende onderzoeken uiteenlopen, lijkt het aantal van 100.000 tot 200.000 burgerdoden een ernstige onderschatting van de omvang van de ramp die door de Amerikaanse invasie is ontketend.
NRC