De ontvangst van Prins Willem Alexander en Prinses Máxima door president Obama en zijn vrouw moet worden gezien als een klaarstomen van Nederland voor het blijven in Uruzgan en het kopen van JSF-toestellen.
De kwestie van het nucleaire programma van Iran moet gezien de overhaaste conclusies over massavernietigingswapens in Irak (en de verstrekkende gevolgen van de valse inlichtingen in 2003, namelijk een illegale oorlog) bijzonder zorgvuldig worden behandeld. Het recent gelekte document van het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA) dat beweringen over het Iraanse programma bevat, vormt de basis voor het wantrouwen. De betrouwbaarheid van dat rapport is omstreden. Directeur el Baradei heeft het document achtergehouden, vanwege ernstige twijfels over de bronnen waarop het gebaseerd is. Evenals eerdere beweringen over een Iraans kernwapenprogramma zijn de bronnen gebaseerd op anonieme verklaringen van westerse diplomaten die zich beroepen op niet-openbare en dus niet controleerbare bronnen. De officiële IAEA-rapporten worden zelden aangehaald in de pers, maar de anonieme westerse diplomaten wel. Het is waarschijnlijk dat de Iraanse regering de mogelijkheid open houdt om een kernwapen te ontwikkelen. Dat wil zeggen dat ze de status ambiëren, als niet-kernwapenstaat met een nucleaire infrastructuur, de technische mogelijkheid te hebben om binnen enkele maanden een kernwapen in elkaar te zetten. Daar zit een niet onbegrijpelijke logica achter, gezien de militaire positie van Iran: omsingeld door potentieel vijandige strijdkrachten in Irak en Afghanistan, plus een militaire dreiging vanuit Israël waarvan erkend wordt dat het een bijzonder grote nucleaire slagkracht bezit. Zoals de Israëlische militair strateeg Van Creveld het ooit zei: ze zouden gek zijn als ze de optie niet openhielden.
Nederlands Dagblad