Afshin Ellian geeft in zijn column ‘De oorlog die wel/niet komt’ (Opiniepagina, 5 juli) een nogal misleidende weergave van de stand van zaken rondom het Iraanse nucleaire programma.
Cruciaal is het onderscheid tussen een nucleaire industrie gericht op de productie van kernenergie en een kernwapenprogramma, dat door Ellian niet wordt gemaakt.
Het Internationaal Atoomagentschap (IAEA) heeft als hoofdtaak de controle op nucleair materiaal, zodat het niet naar militaire programma’s wordt omgeleid. In het laatste IAEA-rapport over het Iraanse nucleaire programma wordt bevestigd dat dit in Iran niet het geval is. Het klopt dat elk land met een verrijkingscapaciteit een kernwapen kan maken, maar dat is niet uniek voor Iran.
In het IAEA-rapport wordt wel zorgwekkend genoemd dat de oorspronkelijke bronnen die de basis vormen voor de beweringen over een kernwapenprogramma, deels afkomstig van de VS, niet aan Iran zijn voorgelegd. De IAEA mocht alleen een interpretatie doorgeven, niet de oorspronkelijke documenten.
Het is veelzeggend dat het IAEA zelf aangeeft hoe oncontroleerbaar de bronnen zijn. Expliciet verklaart het dat het geen informatie heeft over de vraag of Iran daadwerkelijk kernwapencomponenten bouwt of studie daarnaar doet. Het lijkt mij niet onredelijk om te eisen dat de oorsprong van het aangeleverde bewijsmateriaal openbaar wordt gemaakt.
NRC