De Golfoorlog is voorbij. Voor vele mensen in Nederland een reden om opgelucht adem te halen: het deed even pijn maar nu is de dictator weg, de internationale rechtsorde is hersteld, Koeweit bevrijd. Vermoedelijk schuilt achter de opluchting hier en daar een knagend geweten: wat voor velen eerst de eenvoudige verwijdering van een wrede dictator was, blijkt met het verdwijnen van de oorlogsmist een aanzienlijk ingewikkelder kwestie te zijn. Een kwestie die wat betreft de implicaties voor de politieke moraal niet onder doet voor die van het koloniale optreden van Nederland in Indonesië, of de Amerikaanse oorlog in Vietnam, of de Fransen in Algerije. Er is echter een belangrijk verschil tussen deze interventie en eerdere oorlogen. In de Golf trad het kolonialisme-in-een-nieuw-jasje op tegen een bijzonder smerig regime, en niet tegen een bevrijdingsbeweging. Om de zaken nog wat ingewikkelder te maken: diezelfde dictator genoot brede steun onder grote delen van de bevolking van vele landen in de Derde Wereld, en had zelfs een zekere mate van steun van zijn eigen bevolking. Lees verder “De ‘Nieuwe’ Internationale Orde”
De Golfkrisis: De inval van Koeweit door Irak
Stonden de Verenigde Staten het toe? Lees verder “De Golfkrisis: De inval van Koeweit door Irak”
Nederland trekt ten oorlog
De Nederlandse regering heeft zich gehaast om zich te scharen achter een oorlogszuchtige kampagne tegen Saddam Hoesseins Irak. Lees verder “Nederland trekt ten oorlog”
Kontra-guerrilla: de Britse formule
Het begrip ‘guerrilla’ is in de linkse publieke opinie vaak onlosmakelijk verbonden met ‘bevrijdingsstrijd’, dat wil zeggen de opstand van een gedeelte van de bevolking van een land tegen haar onderdrukkers. Lees verder “Kontra-guerrilla: de Britse formule”