Kernwapens

Ten onrechte meldt Trouw (20 april) dat ik in mijn boekje aan Ben Schennink schrijf dat de Russen noch de Amerikanen bereid zijn om hun strategische kernwapens te verminderen. Dat klopt natuurlijk niet; zoals bekend is er recentelijk nog een verdrag in het Russische parlement aangenomen om juist tot vermindering te komen. De op zichzelf gunstige vermindering van het aantal strategische kernwapens (als die doorgaat – er zijn nog zeer veel obstakels) verandert echter niets aan het feit dat we voor de voorzienbare toekomst blijven leven aan de rand van de nucleaire afgrond met alle risico’s van dien.

Trouw

Nederland dreigt kritische steun aan ontmanteling kernwapens te verlaten

Op 25 januari 1995 zagen technici van een radarstation in Noord-Rusland een raket op hun radarscherm verschijnen. Ze interpreteerden deze als een mogelijke aanval op Rusland en gaven een waarschuwing door aan het militaire opperbevel. Deze alarmeerden president Jeltsin die vervolgens toestemming gaf om te beginnen met de procedure die zou uitmonden in de lancering van Russische nucleaire raketten. Pas op het allerlaatste moment, twee minuten voordat dit proces in werking zou worden gesteld, kwam de mededeling dat het om een Noorse onderzoeksraket ging die geen bedreiging vormde. Voor een half uur was de wereld aan de rand van de nucleaire afgrond. Lees verder “Nederland dreigt kritische steun aan ontmanteling kernwapens te verlaten”

Een beperkte vrede

Halverwege maart konden we het grote nieuws in alle kranten lezen: de ‘bedreiging’ van het Rode Leger is niet meer, de overmacht aan Russiese tanks aan gene zijde van het ‘IJzeren Gordijn’ is zodanig verminderd dat de NAVO in geval van oorlog misschien geen atoomwapens meer hoeft in te zetten ter kompensatie van haar minderwaardige positie op het gebied van de konventionele wapens. (1) Lees verder “Een beperkte vrede”